AmsterdamConnected. 10:15 uur. Het oogt nog vrij rustig. De eerste sessies van onze jubileumeditie vandaag zijn al begonnen. Een korte blik op de Twoppy app leert dat het programma ook vandaag weer bom- en barstensvol zit, met lezingen, workshops, stands, try-outs, vormen van innovatie en (sociaal) ondernemerschap…
En omdat ook het programma ‘Nooit Af’ is, vinden er as we stand here talking ook weer diverse verschuivingen plaats. Komen er gastsprekers bij, vallen er lezingen uit. En dat is helemaal oké. That’s us. Ik begrijp dat er dit keer zelfs ‘tuinsessies’ zijn. We verkennen het (nu nog) actuele programmaoverzicht dat uit meer dan 50 gastsprekers bestaat en komen onder andere tegen:
De impact en toekomst van platformorganisaties als Airbnb en Uber, verzorgd door: Martijn Arets;
VR Learning, met als gastspreker: Detlef La Grand;
Follow The Money, een nog jong en onvolprezen platform voor onderzoeksjournalistiek, verzorgd door: Eric Smit;
Semco Style, dit keer met gastspreker: Luuk Willems van onze buren: het Semco Style Institute;
Saving lives with anti-malaria drones, verzorgd door: Guido Welter;
‘Fouten maken mag’ is onzin, met als gastspreker: Marjon Bohré;
Gaming: over de krachtige combi van spellen, geschiedenis en storytelling, verzorgd door: Nils Roemen.
En… een magische verrassing! Plenair. Na het diner, om 19:00 uur.
Welkom
Bij de hoofdingang worden we alvast joviaal begroet door Dave en Cat. Het is alweer ruim 7 maanden terug, sinds Permanent Bèta Dag #9 dat we hier met z’n allen waren. En zij hebben zich voor vandaag aangemeld voor het welkomstteam en welkomstcomité. We hebben namelijk een oproep voor gastheren en –vrouwen binnen de beweging gedaan. Dit om vooral nieuwkomers direct bij binnenkomst even fijn welkom te heten, tips te geven en aan te geven wat Permanent Bèta is en wat zo’n dag nu concreet inhoudt.
De ervaring leert namelijk dat mensen die er voor het eerst bij zijn niet altijd goed weten wat ze kunnen verwachten. Ze lopen vaak eerst wat zoekend rond en na de middag beginnen ze het ongeveer te begrijpen.
Dat kan beter, zo vonden we.
Plenaire Playground
De Playground blijkt dit keer niet in het programma op de app meegenomen te zijn, maar desalniettemin bouwen wij ons menu van ‘meer inspiratie dan je aankunt’, maar eens rustig op met juist hier te buurten. Nu het vooralsnog even zeer zeldzaam rustig is, heb ik mooi de gelegenheid om met mensen hier wat meer, zeg maar, in depth-talks te hebben.
René laat me een drietal fietsen zien. Hiervan lijkt de derde nog het meest op de Max Skate Bike, zoals ik die in de jaren ’90 met veel van mijn klasgenootjes op de basisschool helemaal geweldig vond! Maar deze versie is van een heel ander kaliber. En René zou René niet zijn en geen compleet Permanent Future Lab runnen, als hij er niet weer iets bijzonders van had gemaakt: er zit een oplaadstekker aan en door toeren te maken, gaan er geen duurzame peertjes branden (ook leuk), maar kun je je smartphone ermee opladen. Handig!
Boeken voor jou: niet gratis, wel zonder geld papier en gedoe
Bij onze uitgeverij/boekspot loop ik tegen een slimme actie van Erwin en Martijn op, waarmee ze de nieuwe Publiekseditie van Nooit Af op de kaart hopen te zetten. Letterlijk ‘op de kaart’, want als je iemand kent die volgens jou baat zou hebben bij het lezen van dit boek, dan vul je de naam en het adres van deze persoon in op een ansichtkaart. De kaart wordt dan bij hem of haar thuis bezorgd.
Er zit een verhaal achter deze promotionele actie: want, zonder een waardeoordeel te hebben, of te generaliseren, is deze versie van Nooit Af net een stukje gebruiksvriendelijker voor een grote groep mensen. Een groep die in Nederland langzaam maar zeker wel eens in de meerderheid zouden kunnen zijn. En deze groep valt, volgens de schrijvers “grofweg samen te vatten als: ‘de 50-plusser die nog naar het journaal kijkt en zich afvraagt wat er in ’s hemelsnaam aan de hand is in de wereld en hoe het verder moet’.”
Zelf weet ik wel iemand uit die groep en binnen de minuut ligt mijn ansichtkaart dan ook als eerste in de postzak gedeponeerd.
Verder liggen er nog een aantal interessante titels bij: onder andere Upgrade your life van Gina Trapani, Society 3.0 door Ronald van den Hoff, mede-eigenaar van Seats2Meet en Flexdenken van Astrid Willems. En: alle exemplaren van deze titels worden vandaag weggegeven!
Organisatorische onenigheid
De bedoeling was eigenlijk om vandaag, klokslag 10 uur, bij de lezing van Peter Joosten aan te schuiven: Mind is Blown! Editie 2017. Maar om de een of andere reden heb ik altijd organisatorische onenigheid met sessies die iets met Biohacking van doen hebben. Of ik ben te laat, of er is een onduidelijke zalenwissel, of ik (her)ken de (invallende) gastspreker niet, of je loopt elkaar op een andere, bijzondere manier mis…
Toch nog maar wat geduld oefenen. Naar verwachting wordt er nog gekeken of we met Biohacking en Tech Tuesday een gezamenlijk programma op kunnen zetten. Dit zal later in het jaar zijn, bij S2M Utrecht.
Nieuwe economieles
Ruim voor elven nemen we de lift naar Zaal 3 waar Jeroen Doensen gaat beginnen met het uiteenzetten van de spelregels van de nieuwe economie. Het is onvermijdelijk dat we daarbij ook uitgebreid ingaan op wat er in de oude (lees huidige) economie niet goed gaat.
Hierop laat Jeroen ook weten hoe het wel moet en wat de uitgangspunten moeten zijn:
“In de economie is een kanteling op 3 niveaus nodig en die gaat er ook komen. Van wantrouwen naar vertrouwen, van schaarste naar overvloed en van angst naar liefde.”
Kanteling op niveau 1: van wantrouwen naar vertrouwen
In het eerste niveau kan het publiek zich wel vrij goed vinden. De zaal gaat er niet al te lang op in. En niemand spreekt Jeroen tegen. Eigenlijk ook niet echt verbazend: alle systemen waar we mee te maken hebben, ‘gedijen’ vandaag de dag praktisch op wantrouwen. Of het nu de overheid of de markt is. Weinig mensen worden er gelukkig van om zo behandeld te worden. Het principe erachter is steeds hetzelfde: mensen deugen niet en daarom hebben we dit product, of deze dienst zus en zo geregeld. En moet iedereen zich aan dit of dat oerwoud van regels en procedures houden.
Kanteling op niveau 2: van schaarste naar overvloed
Over de kanteling op het tweede niveau zijn mensen kritischer en het publiek reageert dan ook verdeeld. Door een mevrouw uit de zaal wordt een treffend voorbeeld genoemd, waarom de plank rondom overvloed veelal door mensen of de samenleving als geheel, mis wordt geslagen:
“Bij de Kringloopwinkel in Den Haag, mag je geen spullen meer afgeven. Ze hebben er geen plaats meer voor.”
Jeroen legt vervolgens glimlachend uit dat het concept van overvloed wel werkt, maar dat we het vaak gewoon slecht geregeld hebben met elkaar. Ook doet hij een opzienbarende uitspraak:
“Met alle technologie die er nu is, zou je eigenlijk je 3D Printer op je vuilnisbak moeten kunnen aansluiten.”
Opzienbarend, omdat in deze uitspraak in feite meerdere inzichten opgesloten liggen. Deze ene uitspraak van Jeroen impliceert:
- Mensen horen niet in schaarste of beperkingen te leven. Als je iets nodig hebt: er is meer dan genoeg voor iedereen. Het is een gewoon een verdelingsvraagstuk;
- Technologie zoals 3D Printing is al lang en breed beschikbaar. Je kunt er alles mee produceren en (her)gebruiken, maar het is nog niet tot de massa doorgedrongen;
- Afval bestaat niet en hoort geen ongewenst bijproduct te zijn, maar een gewenste grondstof, waar je iets mee kunt.
Kanteling op niveau 3: van angst naar liefde
“Het bestaat en kan al lang! Tot je 18e en na je 67e. Nu het laatste deel van de populatie nog.”
Ook het basisinkomen komt weer ter sprake. En wat ik Jeroen hoor zeggen klinkt hoopvol. Want, we hebben al het actuele project van 2.000 werkloze Finnen die, als testpersonen, voor de komende 2 jaar een basisinkomen van de Finse overheid ontvangen.
Maar hoewel ik een groot voorstander van het basisinkomen ben, zijn er de laatste tijd ook contra-intuïtieve signalen. Zwitserland bijvoorbeeld, waar het net iets meer dan een jaar geleden, door een referendum, met een overgrote meerderheid, werd weggestemd. Onze vijf gemeenten die worden tegengehouden door Den Haag, omdat ze zich niet met inkomenspolitiek mogen bemoeien.
En bij mij is er nog het vermoeden dat de populaire works of fiction over economische groei en de nationale groeiobsessie, het draagvlak parten beginnen te spelen.
Jeroen rondt de kanteling op niveau 3, van angst naar liefde, af met zijn positieve mensbeeld:
“Ik ga er nog altijd van uit dat mensen van nature goed zijn. Een voorbeeld: laatst vroegen twee wildvreemde meisjes van een jaar of 2 mij in het openbaar na elkaar: ‘Mag ik jou een kusje geven?’ Zomaar zonder aanleiding. Iets wat ik niet kon weigeren en hun moeder en ik keken elkaar aan.
Dat is voor mij het bewijs dat mensen echt wel deugen en goede bedoelingen hebben.”
De zaal reageert enthousiast, licht ontroerd en we ronden af.
Factfulness: framing, nepnieuws en alternatieve feiten?
We verhuizen naar de tweede verdieping waar Factfulness door Peter ten Wolde van start gaat. Factfulness houdt in: de stressreducerende gewoonte om alleen meningen te hebben voor datgene, waarvoor je sterk onderbouwende feiten hebt.
Peter werkt hiervoor veel samen met de Stichting Gapminder die op het gebied van nieuwsverspreiding veel feitelijk onderzoek verricht. En in deze sessie staat centraal: hoe je vandaag de dag helder navigeert in een tijd van framing, nepnieuws en alternatieve feiten.
Interessant. Niet in de laatste plaats, omdat naar verluidt nog maar 23% van de Amerikanen de mainstream media serieus neemt. Van de Europese situatie zijn nog geen echt sluitende rapporten bekend, maar het vermoeden is dat we hier dezelfde kant op gaan.
Misleiding, framing en manipulatie:
Toch beschrijft Peter point by point hoe wij werkelijk systematisch door het dagelijkse nieuws misleidt en gemanipuleerd (kunnen) worden. En welke trucs deze massamedia daar zoal voor inzetten.
Wie wil strijden om het eigen gelijk om daar geld, macht of stemmen aan te ontlenen, kan kiezen uit een compleet cijferarsenaal. Dit varieert van nullen weglaten in grafieken, inzoomen of uitzoomen om iets er extremer of juist marginaler uit te laten zien, tot aan meetpuntenselectie die minder aselect is toegepast dan de bedoeling zou moeten zijn en het gebruikmaken van getallenblindheid.
Peter laat bijvoorbeeld een slide zien over een toename in Facebook Likes.. En hoe dat ‘liken’ door mensen bijvoorbeeld extreem toegenomen kan zijn, afhankelijk van hoe je dat in het staafdiagram presenteert. We zien op de slide uiteindelijk 3 staafdiagrammen, waarvan de eerste ‘bewijst’ dat Facebook Likes een explosieve groei vertonen, terwijl dat in het tweede staafdiagram plotseling zeer minimaal is…
Extreme wereldwijde armoede 1967: groter dan 50%
Daarna presenteert Peter een grafiek over rijkdom en armoede. Uitgemeten in inkomens in het jaar 1967. De grafiek bestaat vooral uit een tweetal ‘bulten’; voor een goed zicht op het contrast ingekleurd in het wijnrood en lichtblauw. Het wijnrode deel staat meer naar links op de assen, steekt boven de andere bult uit en stelt de rijke bevolking voor.
Dit gaat om mensen die meer dan $10 verdienen. Het lichtblauwe deel rechts betreft de mensen die minder dan $1 verdienen. Een relatie in ongelijkheid. En het samenspel tussen de twee delen ziet er dan ook vrij wonderlijk uit. Het lijkt alsof de onderkant van het rijke deel helemaal rechts dun uitloopt bovenop het arme deel van de grafiek. Maar of dat aantoont dat rijkdom en armoede soms heel dicht bij elkaar liggen?
Door de vorm wordt deze grafiek door Peter gekscherend ‘de kameel’ genoemd. Om vervolgens met een nieuwe grafiek, een sprong in de tijd te maken, naar 2015. Het rijke en arme deel liggen ineens bovenop elkaar, waardoor de grafiek uit nog maar één hele grote bult bestaat. Peter voegt eraan toe:
“De kameel wordt nu ‘een dromedaris’.”
Extreme wereldwijde armoede 2015: rond de 11%!
We kijken nu naar een vrij actuele grafiek van de inkomens van mensen wereldwijd. Ook zijn er meer variaties (kleuren) in inkomen bijgekomen. Er is nog steeds veel extreme, wereldwijde armoede. Want de verandering in het verloop van de grafiek betekent niet dat er armoede meer is. Dat zou een onjuiste conclusie zijn. Maar Peter kan aan de hand van de cijfers eenvoudig bewijzen dat de armoede van meer dan 50% enorm is teruggelopen naar rond de 11%! De extreme, wereldwijde armoede is met zo’n 40% gedaald!
Nieuws is heftig, sterk negatief en gericht op de korte termijn
Het is duidelijk dat we dit soort positief en lange termijn-nieuws niet lezen of horen in de krant, op het journaal, in een politiek gekleurd actualiteitenprogramma of van de autoriteiten zelf. Het dagelijkse nieuws is heftig, sterk negatief en gericht op de korte termijn, want het idee erachter is dat het op de emotie moet inspelen en mensen het makkelijk moeten kunnen onthouden. En zo verkoopt het dus gewoon heel goed!
Peter doorloopt hierbij ook termen als ‘persoonlijk bias’. We zijn als mensen bevooroordeeld en daar bouwen de mainstream media en de politiek hun verhaal en ‘bewijzen’ handig omheen.
Na het doorlopen van diverse voorbeelden met de zaal, stelt Peter resumerend:
“Vraag je daarom bij het lezen van grafieken, feiten en cijfers altijd af wat de auteur ermee wil bereiken.”
Hoe overkom ik de mindset die het nieuws elke dag over me uitstort?
“1N73LL1G3NC3 15 7H3 4B1L17Y 70 4D4P7 70 CH4NG3. 573PH3N H4WK1NG.”
Oftewel: “Intelligentie is het vermogen om je aan te passen aan verandering. Stephen Hawking.”
Voor de lezing ziet deze uitspraak er veelbelovend uit! Het staat namelijk versleuteld op het t-shirt gedrukt van onze last minute-gastspreker: medeorganisator Sicco Maathuis. Hij heeft zich voor na de lunch opgeworpen voor een lezing die tot vanochtend vroeg nog niet in het programma op de app bekend was.
Je zou denken dat zijn lezing in het verlengde ligt van Factfulness. Maar bij Peter stond het nieuws centraal. Wat daar wel of niet van klopt. Hoe een feit, of cijfer een vertekend beeld kan geven, afhankelijk van hoe je het presenteert.
Bij Sicco’s lezing sta jijzelf centraal: wat doet het met jou, als jij voortdurend wordt doodgegooid met al dat negatieve nieuws over aanslagen, rampen, oorlogen etc. En dan al die ‘deskundigen’ die elke keer prompt over elkaar heen buitelen en al hun harde geroep zonder onderbouwing. Wat doet het met jouw levensinstelling? Daar het ook lastig te ontwijken is, hoe ga je er goed mee om?
Zijn lezing is dan ook getiteld: hoe overkom ik de mindset die het nieuws elke dag over me uitstort?
“Stop gewoon met ernaar te kijken!”
Sicco legt uit dat hij niet meer naar het dagelijkse nieuws kijkt (ben ik eens een keer niet de enige..). Hij heeft dan wel niet radicaal zijn televisie het huis uit gedaan, maar desalniettemin is hij zich sterk bewust van de impact van al dat negatieve nieuws. Zijn positieve levenshouding laat hij niet bederven door alle rampen en incidenten die er, waar dan ook, in de wereld gebeuren. En ook is hij onlangs vader geworden en laat hij duidelijk weten het erg belangrijk te vinden om een positieve instelling aan zijn kinderen door te geven.
We zien verschillende slides ter ondersteuning van zijn strekking. De oplossingen over hoe jij er zelf het beste mee kunt omgaan, hebben als vertrekpunt dat iedereen hier voor zichzelf een goede balans in moet zien te vinden. Maar heel simpel kun je over het algemeen wel stellen: stop gewoon met ernaar te kijken! Doe desnoods je televisie het huis uit. Ook medeorganisator Martijn Holtes die toevallig in de zaal heeft plaatsgenomen, beaamd dit.
Zelf bedenk ik me op dat moment dat je eigenlijk een Alles-in-1-pakket zonder televisie bij je kabelexploitant zou moeten kunnen afsluiten. Nu kun je dat (nog) niet regelen. In ieder geval niet bij Ziggo. Je betaalt immers ook nog elke maand voor al die dagelijkse doemberichten.
Ga op zoek naar ander nieuws
Ga ook op zoek naar ander nieuws. Vervang dat negatieve nieuws door positief nieuws. Dat is er! Daar zijn, zo blijkt ook uit de slides van Sicco, meer dan genoeg platformen en mogelijkheden voor.
Zo zien we eerst een licht deprimerende slide met tekst en foto’s waar op staat dat de olie opraakt en de kolenmijnen weer opengaan. Maar met de volgende slide laat Sicco weten dat je nu, met bijvoorbeeld nanotechnologie, een windmolen kunt bouwen en daar gewoon windenergie van kunt krijgen. En die technologie is gewoon voor iedereen verkrijgbaar.
Organizonderen
Van reactief op het externe nieuws, gaan we naar proactief op Permanent Bèta intern: achter de schermen bij Permanent Bèta! Want hoe komt zo’n Permanent Bèta-dag nou tot stand? Alles wat vandaag georganiseerd is, is geregeld zonder geld, papier en gedoe. Organizonderen dus. Dat is het thema van deze sessie. Al laten de organisatoren de zaal wel direct weten dat je, afhankelijk van aan wie je je vragen stelt, je ook steeds een ander antwoord krijgt.
Martijn Aslander begint met aan te geven hoe het ooit bij de Kamer van Koophandel in Amersfoort begon. Hoe een clubje mensen die er tot op de dag van vandaag nog steeds bij zijn, begonnen met het bouwen van de netwerkorganisatie zoals we die nu kennen.
In die tijd leerden ze dat je panden en complete gebouwen zelfs voor niks kunt krijgen, als je maar een goed verhaal hebt.
Er zijn intussen een paar honderd interessante Meetups zoals vandaag georganizonderd. En Martijn laat daarbij herhaaldelijk en op verschillende manieren weten dat dit “een beetje uit de hand gelopen is”. Want bij Permanent Bèta is alle ruimte voor ideeën, voor mensen, ruimte om te experimenteren, nieuwe projecten te starten.. Alles wat jij persoonlijk maar leuk vindt:
“Als je vandaag geen leuke Permanent Bèta-dag hebt, dan heb je structureel verkeerd gekozen,” aldus Martijn.
Het publiek begrijpt ook dat deze mooie locatie, AmsterdamConnected georganizonderd is. En dat geldt ook voor de gastsprekers, kennis en alle gedeelde technologie en bijbehorende attributen die vandaag voorhanden zijn. En waar je kosteloos aan mee mag doen en van mag leren. Niemand brengt iets in rekening, rekent kosten, verdient iets, wordt betaald of deelt zelfs maar visitekaartjes uit.
Maar er is meer, want het grote succes van de netwerkorganisatie is, naar eigen zeggen, voornamelijk te danken aan het feit dat het knuffelgehalte heel hoog is.
Denktank Permanent Bèta Lab
Kim van den Berg geeft daarna op haar beurt nog andere voorbeelden van wat Permanent Bèta is, wat het doet, wat het moet. En hoe ze hebben geleerd wat wel werkt en wat niet. Sicco vult haar aan met een juweel van een voorbeeld over hoe een probleem dat er tot het allerlaatste moment was georganizonderd, of, in bekender Nederlands: ‘omgedacht werd’:
“We hadden tot vanochtend een beamer te kort. En het lukte ons maar niet die laatste beamer te regelen. Toen hebben we alle gastsprekers bij elkaar geroepen en gevraagd: ‘Wie van jullie zou zijn of haar lezing zonder beamer kunnen geven?’ Dat waren er een paar. En daarmee was het opgelost!”
Kim, Sicco en Martijn geven ook aan dat zij en de andere organisatoren graag een stap terug willen doen. Ze stellen de zaal de vraag, of er mensen zijn die het leuk zouden vinden om het organizonderen van deze dagen over te nemen. In het kader hiervan, horen we van Kim ook voor het eerst over ons nieuwste initiatief, het Permanent Bèta Lab. Deze nieuw in het leven geroepen denktank kunnen we per heden ook altijd raadplegen en inzetten.
De organisatoren laten meerdere keren weten dat een stap terug, niet betekent dat ze ermee stoppen. Iedereen uit het publiek die een Meetup wil organiseren onder de Permanent Bèta-Groep, mag dat doen en kan hen altijd om advies vragen, hulp krijgen.. wat er dan ook maar nodig is.
Hoe nu verder met het organizonderen van dagen?
Vooraan in de zaal zit Erik en hij geeft aan dit stokje wel van de huidige cast over te willen pakken. Verder zijn mensen enthousiast, wordt er overlegd en om verduidelijking gevraagd, maar gaan er zo 123 nog even geen vingers omhoog.
Martijn Holtes geeft aan dat je volledig vrij bent om als organisator zo’n dag in te richten. Er is geen draaiboek over hoe het eruit moet zien. Iedereen mag van alles regelen, inroosteren, mits het maar binnen onze ondertitel van: “Bridging brains, tech and culture” valt.
Ik weet dat dit punt erg belangrijk is. We geloven met de netwerkorganisatie niet alleen in delen om te delen, maar ook dat elk maatschappelijk probleem in de driehoek en/of intersectie van wetenschap, technologie en kunst/cultuur opgelost kan worden. De nieuwe kennis en verbindingen die daarbij tussen mensen uit verschillende vakgebieden en disciplines ontstaan, zijn leidend. Ze doen recht aan een begrip dat ik de laatste tijd ook steeds vaker heb horen omschrijven als: serendipity.
Permanent Future Lab
16:00 uur: inspiratie-overload! We ontwijken het programma wat langer en zoeken een paar mensen van het Permanent Future Lab op . Dit keer gevestigd in de hoek van de centrale hal, waar ik gisteren met Michel de laatste tafels eigenhandig voor uit het PB-kantoor heb geconfisqueerd.
Het Lab wordt vandaag vertegenwoordigt door René, Jurjen en Ramon, voor de drie locaties: Apeldoorn, Utrecht en Amsterdam.
Zoals altijd is er ook de meest broodnodige en geavanceerde technologie aanwezig. Wat opvalt is een interactieve, functionele rode praatpaal die op basis van een Raspberry (OS Linux en Python) geprogrammeerd is. De paal met drukknop heeft ingebouwde speakers om MP3-geluidsfragmenten af te spelen. En er kunnen allerlei sensoren, zoals IR-bewegingssensoren, geluidssensoren en temperatuur/vocht/x-y-z versnellingssensoren aan bevestigd worden. Daarnaast kunnen er nog bluetooth, NFC en bijvoorbeeld een camera op aangesloten worden. De functionaliteit wordt door de programmeur bepaalt. De praatpaal kan daardoor slim en multifunctioneel ingezet worden. De mogelijkheden zijn legio: als verlengstuk van de receptie of van een balie buiten, bij het koffiezetapparaat om nieuwe wetenswaardigheden te verkondigen, of om (spel)opdrachten uit te voeren.
Ballenbakcomplex
Door de locatie van de luidsprekers, komt elke opmerking uit een soort van hoog, cilinderachtige kom met een watersproeiertje. Een halve meter verder op tafel. Elke keer als je op de knop drukt en één of andere opmerking hoort, spuit er water op. Normaliter zijn de luidsprekers in de paal zelf gemonteerd en aangesloten. Maar op deze manier kun je je technologie net een stukje origineler en opvallender presenteren.
De rode praatpaal wordt veelvuldig ingezet bij het Permanent Bèta Festival in de Drentse bossen. Wat ook dit jaar, begin september 2017, weer het geval zal zijn. Al heb ik hier na ongeveer een uurtje gezellig kletsen wel alvast een ‘ballenbakcomplex’ te pakken.
Virtual Reality
Achter ons wordt door een aantal geïnteresseerden, al dan niet met jonge kinderen en veel kreten van verbazing een wandeltocht over een aantal wolkenkrabbers gemaakt. Met een VR-bril van Drone Addicts. Om het helemaal echt te doen lijken, ligt er een plank op de grond waar mensen overheen lopen.
Even daarvoor heb ik Detlef, de gastspreker van VR Learning van vanochtend, ook al ijverig in de weer gezien. Zie voor een korte impressie en ander filmmateriaal dat hij daarbij gemaakt heeft zijn post.
George Parker
“Het is mijn taak om jullie met een leugen iets van de waarheid te laten zien. Een beeld zegt meer dan 1000 woorden en een ervaring zegt meer dan 1000 beelden.”
Na aankondiging door Martijn heeft George met deze pakkende uitspraken het podium bestegen. Het is al ver na 19:00 uur als we er op de Plenaire Playground achter komen dat de grote beloofde verrassing een professionele illusionist blijkt te zijn! Vandaar dat het woord ‘magie’ bij de organisatoren zo’n terugkerend patroon had. In en rondom de communicatie over het jubileum.
Met een korte intro en de bekende illusies met het touw dat het ene moment doorgeknipt en het andere moment, op miraculeuze wijze, weer een geheel is, begint George aan zijn echte boodschap aan het publiek.
Hij vertelt de zaal het oorlogsverhaal over hoe hij ooit aan het spel balletje-balletje heeft meegedaan. En hoe hij door zijn, naar eigen zeggen, mannelijke voorliefde om te winnen in de val liep. Hij zag een andere man geld winnen en besloot mee te doen:
“Mannen hebben de neiging als ze succes hebben het aan zichzelf toe te schrijven. Als ze falen, ligt het aan externe factoren.”
De Winnende Kaart
Om zijn strekking over de valkuilen bij balletje-balletje kracht bij te zetten, laat hij een tweetal kaartspellen zien: één gewoon kaartspel en één maatje XXL. Om en om speelt hij met een paar vrijwilligers uit de zaal het spel De Winnende Kaart. Het spel bestaat uit precies hetzelfde principe als balletje-balletje. Hij speelt het spel diverse malen en alle vrijwilligers verliezen. Hij is ze steeds te slim af. Nadat één van de mannelijke vrijwilligers weer verloren heeft, vraagt hij:
“Hoe voel jij je nu hieronder?”
Dan loopt hij het spel stap voor stap met het publiek door. En hij legt aan de zaal uit waar het bij de deelnemers misgaat. Eerst toont hij een drietal kaarten, waarna hij ze verwisselt. Dat doet hij met open kaarten, zodat we nog kunnen zien wat er gebeurt. Dan draait hij ze om met de achterkant naar ons toe en doet hetzelfde:
“Wat ga je doen als je het niet meer ziet? Als je het niet meer kunt checken doe je een aanname! En jouw aanname wordt een overtuiging. En jouw overtuiging wordt uiteindelijk een geloof.”
The Social Impact Factory
Na de voorstelling zit het feest er alweer op. We steken unaniem de handen uit de mouwen om alles op te ruimen en af te sluiten. Het is wederom gelukt om een meer dan exclusief programma samen te stellen. En we mogen dan ook terugkijken op een bijzonder geslaagde, 10-jarige jubileumeditie… en op een goed excuus voor 10 pagina’s content 😉
Een detail over Permanent Bèta Dag #11 is vanmiddag ook alvast vrijgegeven: deze zal per 27 november voor het eerst worden gehouden bij The Social Impact Factory te Utrecht.
Slim, want The Social Impact Factory is ook zo’n gloednieuwe minimetropool waar diverse soorten labs, innovatie en sociaal ondernemerschap met kruisbestuivingen bij elkaar komen. En we hebben er al een paar keer Tech Tuesday samen met Permanent Future Lab en S2M Utrecht laten beleggen. Sindsdien is het sociaal bereik, het aantal aanmeldingen en de diversiteit in mensen, sessies en resultaat alleen maar toegenomen.
