Als je afgelopen week het nieuws hebt gevolgd, dan kon je er eigenlijk niet omheen: de vergunning van Uber om als taxibedrijf in Londen te opereren wordt niet verlegd. Met 40.000 chauffeurs en 3,5 miljoen gebruikers (dit zijn cijfer van Uber zelf) is dat groot nieuws. Hoewel het nog verre van zeker is of Uber in Londen daadwerkelijk wordt verboden, het bedrijf gaat in beroep en mag tijdens de zaak haar activiteiten voortzetten, is het interessant om eens beter te kijken wat hier nu echt gebeurt en wat de mogelijke scenario’s zijn. Aan de hand van 10 publicaties neem ik je in deze speciale editie mee de diepte in.
Uber loses its license to operate in London | TechCrunch
In dit stuk wordt ingegaan op wat er nu precies aan de hand is en wat er hiervoor is gebeurd. De TfL (Transport for London) zegt:
“approach and conduct demonstrate a lack of corporate responsibility in relation to a number of issues which have potential public safety and security implications” — including for the following issues:
- Its approach to reporting serious criminal offences.
- Its approach to how medical certificates are obtained.
- Its approach to how Enhanced Disclosure and Barring Service (DBS) checks are obtained.
- Its approach to explaining the use of Greyball in London — software that could be used to block regulatory bodies from gaining full access to the app and prevent officials from undertaking regulatory or law enforcement duties
Veel voorgaande discussies gingen over het businessmodel van het bedrijf en de grote vraag of chauffeurs wel of geen werknemer zijn. Interessant aan dit statement is dat het hier puur gaat over de houding van het bedrijf. Zowel in specifieke zaken rondom het melden van incidenten (waarbij Uber geen verantwoordelijk neemt omdat zij meent een marktplaats te zijn), maar ook zaken die niet direct bewezen kunnen worden. Zo is er bijvoorbeeld geen bewijs dat de Greyball software in Londen is gebruikt. Uber wordt hier dus afgerekend op de algehele werkwijze. En dat is opmerkelijk.
Ook interessant is de reactie van de burgemeester van Londen:
I want London to be at the forefront of innovation and new technology and to be a natural home for exciting new companies that help Londoners by providing a better and more affordable service.
However, all companies in London must play by the rules and adhere to the high standards we expect – particularly when it comes to the safety of customers. Providing an innovative service must not be at the expense of customer safety and security.
I fully support TfL’s decision – it would be wrong if TfL continued to license Uber if there is any way that this could pose a threat to Londoners’ safety and security.
Any operator of private hire services in London needs to play by the rules.
Slim is dat hij eerst aangeeft dat de stad voorloper wil zijn op het gebied van innovatie. Daarmee haalt hij Uber de wind uit de zeilen, want die hadden natuurlijk direct gereageerd dat de stad tegen innovatie is. Door de boodschap op deze manier te brengen zet hij zelf de regels voor het debat. Een slimme zet.
Dat alle stakeholders in deze discussie hun eigen spel spelen en belangen behartigen blijkt uit het volgende fragment:
While, last year, Uber steered off what could have been a major impediment to its business in London when TfL dropped a series of proposed changes to PHV rules — including imposing a five-minute minimum wait period between ordering and obtaining a ride.
Die 5 minuten regel zagen we eerder ook in Parijs (daar hadden ze het zelfs over 15 minuten!). En dat heeft natuurlijk alles te maken met het centraal stellen van eigen belangen in plaats van de klant.
Why London is banning Uber from its streets – Vox
Wederom een interessant stuk met achtergrondinformatie over deze beslissing. Wat in dit stuk duidelijk wordt is dat er veel frustratie is over de houding van Uber in het algemeen. Ten eerste het gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel, zoals deze opmerking over het niet altijd aangeven van incidenten in de taxi’s: “it’s the victims’ responsibility, not Uber’s, to report sexual assault allegations against Uber drivers to the police.” Dit gaat ook terug naar de kern of Uber een transport- of een techbedrijf is. Met de verantwoordelijkheden die hier bij horen. Ik ben trouwens van mening dat Uber meer is dan alleen een tech bedrijf. Het bedrijf is zwaar technologisch gedreven, dat wel.
Incidenten zoals de Greyball affaire, een stuk software dat onder andere inspecteurs opspoorde en hen automatisch een andere versie van de app voorschotelde, doet de overheid ook beseffen wat er nog meer mogelijk is:
“Jacob Kirkegaard, a senior fellow at the Peterson Institute for International Economics, told me there are also concerns that the software could be used to shield the company from being tracked by the city for its compliance with labor laws, such as how many hours drivers are operating on a daily basis.”
Overheden zijn dus wakker geworden en beseffen wat er met deze briljante en geavanceerde technologie nog meer mogelijk is. Dit in combinatie van het wantrouwen in de intenties van Uber zorgt voor nog meer voorzichtigheid richting het platform. De technologische kwaliteiten van Uber zorgen nu dus voor een ‘backlash’ naar het bedrijf.
London’s Uber ban is a message to a reckless tech ethos | Arun Sundararajan | The Guardian
In dit artikel gaat Arun Sundararajan, een bekende platformeconomie professor en auteur uit New York, in op de indirecte boodschap die de TfL en de burgemeester hebben voor de ‘doen en later om vergiffenis vragende’ startup cultuur.
“Uber’s London experience holds an important lesson for Silicon Valley startups that take pride in asking for forgiveness rather than permission. As digital technologies continue to permeate our physical world lives, platforms such as Uber, Airbnb and Facebook will increasingly be called upon to take on regulatory roles that government used to perform. The future of regulation is delegation. Nurturing a corporate reputation worthy of this public trust will be far more valuable to tomorrow’s tech pioneers than the short-term glory and financial gains that come from casting oneself as a rule-breaking disrupter.”
Break Up the Tech Giants? No, Just Level the Field – Bloomberg
“Facebook, Google and Uber should be held to the same rules as their older rivals.” Interessant stuk als je meer wilt weten over de strijd naar een meer ‘level playing field’, waarbij platformen niet als onafhankelijke marktplaats, maar als actieve speler en stuurder in de markt worden gezien.
Now’s the time for an employee-owned Uber | WIRED UK
Mocht Uber Londen moeten verlaten, ik schat de kans dat dit echt zal gebeuren overigens bijzonder klein in, dan is het altijd interessant om te kijken naar alternatieven. De 3,5 miljoen klanten en 40.000 chauffeurs (herhaling: dit zijn cijfers van Uber) geven aan dat er een flinke markt is voor ‘ride hailing services’ als Uber. Even los van de vraag of het een duurzame markt is: het is niet duidelijk hoe sterk de vraag zal veranderen als de prijzen zullen stijgen.
In dit stuk: “London deserves better. That is why now is the time to start an employee-owned version of Uber that pays fair wages and respects the city and its citizens.
The idea is not new: it has been done before, most notably in Austin, Texas, where, after Uber and Lyft were temporarily banned, local citizens set up RideAustin, a nonprofit that takes no commission on fares beyond what it needs to run its business. Since launching in 2016, RideAustin has attracted 5,000 active drivers and completed two million rides, according to the Ringer.”
Hoewel ik de kans niet groot acht dat Uber Londen gaat verlaten, geeft de onzekerheid in deze periode en de bevestiging vanuit de overheid over de twijfels van de intenties van het bedrijf wel nieuwe initiatieven om zich te profileren als alternatief.
Platform coops, een coöperatie waar chauffeurs gezamenlijk investeren in technologie, zou een heel interessante optie kunnen zijn. Belangrijk is wel dat de eindgebruiker een vergelijkbare of betere ervaring wordt aangeboden dan nu bij Uber. Wij mensen zijn luie donders (ik ook) en zullen alleen overstappen wanneer een alternatief beter is. Niet alleen vanwege een meer sociaal karakter.
Taxiapp: London’s black cab co-op alternative to Uber – Co-operative News
Over co-ops gesproken: er is dus blijkbaar al een Uber alternatief in Londen actief waar de drivers ook eigenaar van zijn via een coöperatie model.
“The app is non-for-profit owned directly by the drivers themselves developed with the aim of offering an honest, trustworthy service that puts customer and driver welfare at the forefront.”
Op de website wordt niet duidelijk hoe het ‘co-ownership model’ er uit ziet. De grote vraag is of initiatieven als deze het gaan redden. Taxiapp heeft wel de ervaring in de taxi markt in huis, maar heeft de technologie development uitbesteed. Daarnaast lijkt er weinig kapitaal in te zitten. Met een beetje geld kun je wel een prima werkende app lanceren, maar als je weet hoeveel geld een platform als Uber in de marketing van de app stopt om gebruikers aan te trekken, dan is het niet waarschijnlijk dat een meer sympathieke app als deze echt een deuk in een pakje boter gaat slaan. Het ziet er naar uit dat de app ook de nodige sales en marketing ervaring in het ‘team’ (2 mensen) mist.
Enig lichtpuntje voor de app is dat het samenwerkt met bestaande taxi’s en adoptie vanuit dit netwerk wel een flinke boost voor het aantal gebruikers kan zorgen. Zeker wanneer de onzekerheid van de toekomst van Uber in Londen dagelijkse gebruikers doet besluiten om op zoek te gaan naar een alternatief.
How Uber and Lyft were driven from Austin and replaced with a worker cooperative
Het mogelijke scenario dat Uber een stad of land moet verlaten is niet uniek. Uber heeft meerdere malen steden of landen verlaten, nadat de dienst verboden werd of nadat het bedrijf zich niet wilde schikken naar de lokale regelgeving.
Het bekendste voorbeeld hiervan is misschien wel de case van Austin, Texas. De lokale overheid besloot om een vingerafdruk als onderdeel van het identificatieproces te eisen bij taxi chauffeurs. Zowel Uber als Lyft vonden dat hun eigen checks al voldoende waren en besloten om nagenoeg op het zelfde moment Austin te verlaten. Vele chauffeurs en klanten met lege handen achterlatend (hoezo verantwoordelijkheidsgevoel?).
In dit artikel wordt heel mooi omschreven wat er toen gebeurde. Hoe een ingekakte vakbond door een aantal enthousiastelingen nieuw leven werd ingeblazen, hoe de taxichauffeurs zich massaal verenigden en uiteindelijk een eigen coöperatieve taxidienst mét app lanceerden. Een indrukwekkend verhaal (uit 2016).
“When it opened last month, ATX Coop Taxi — which has already raised over $425,000 in ownership shares from over 360 coop members — became the third-largest worker cooperative in the country. Drivers will see immediate savings. Driving for Austin’s other three cab companies costs the workers from $250 to $315 each week in “terminal fees,” while the coop’s weekly rate is just $131. In their first weeks with cars on the road, the new coop already controls a third of the taxi permits on the market.
“We were paying out more than we could take home. It’s insanity to work 16 hours a day like that,” said Dave Passmore, president of the new coop. “That’s why we’ve been building this, to have a company for the workers.” The drivers expect to reach 400 paid members in the next month, and are allowed to expand to 650 coop owners if they meet conditions set by the city. They are also working on adapting the CABiT app — designed with and for taxi drivers — to better attract local customers.”
How Uber and Lyft toyed with Texas to get their way – CNET
Hoewel het bovenstaande artikel over de case in Austin indrukwekkend is, zul je je niet verbazen dat achter de schermen een flink lobby proces was losgebarsten. In dit stuk wordt uitvoerig beschreven hoe dit lobby proces is verlopen, welke rol welke partijen hebben gespeeld en hoe Uber en Lyft uiteindelijk hun zin (of gelijk) hebben gekregen.
Een indrukwekkend lobby verhaal, wat ook een inkijkje geeft hoe het er in Londen achter de schermen waarschijnlijk aan toe zal gaan. Hierbij zeg ik nogmaals dat het vanuit Londen heel slim is geweest om aan te geven wel open te staan voor innovatie, omdat dit het verhaal voor Uber een stuk lastiger wordt om de opinie, ook onder haar gebruikers, te beïnvloeden.
De case van Londen is voor de nieuwe Uber CEO, hij zit er net een paar weken, gelijk een mooie vuurdoop. Interessant is dit fragment uit de interne mail die hij naar medewerkers stuurde over de situatie:
“While the impulse may be to say that this is unfair, one of the lessons I’ve learned over time is that change comes from self-reflection. So it’s worth examining how we got here. The truth is that there is a high cost to a bad reputation. Irrespective of whether we did everything that is being said about us in London today (and to be clear, I don’t think we did), it really matters what people think of us, especially in a global business like ours, where actions in one part of the world can have serious consequences in another.”
Dus in plaats van naar een ander te wijzen, benadrukt hij het belang om naar het bedrijf zelf te kijken. Iets dat je van Uber founder Travis waarschijnlijk nooit zult hebben gehoord.
Resume
Wat gaat er nu in Londen gebeuren? Niemand die het weet. Met deze speciale editie heb ik geprobeerd om de juiste context bij de situatie te schetsen:
- Wat is er aan de hand?
- Het grotere plaatje
- Wat zijn de alternatieven?
- Wat kunnen we de komende tijd verwachten?
Uiteraard zal ik je in mijn volgende updates op de hoogte houden van de ontwikkelingen.
Fijne dag!
Martijn
0650244596 / martijn@collaborative-economy.com
