De Kilimanjaro beklimmen voor War Child. Ik (Anna) zag er één bericht over en wist gelijk: “daar ga ik aan mee doen!” Uit beleefdheid overlegde ik het thuis maar eigenlijk was het meer een mededeling.
Kili Challenge voorbereidingen
Het binnenhalen van sponsorgeld viel reuze mee. Mailtjes, appjes, één statiegeld actie in
de lokale supermarkt en ik had mijn streefbedrag al binnen.
Ik was ongetraind en zenuwachtig maar ik wist: ‘ik ga het halen, waar een wil is is een weg’. En ik heb een wil.
De groep leerde elkaar kennen tijdens een trainingsweekend weg: een ontzettend gezellige en diverse groep van 14 mensen inclusief de Nederlandse begeleidster. 20 t/m 60 jaar jong. De dragers zijn in ons geval met wel 55 mensen! Ze nemen eten, tenten, onze grote tassen mee en zelfs wc’s. Wij dragen alleen onze dag tas.
Beklimmen Mount Kilimanjaro
In 5 dagen lopen we omhoog om de top te bereiken van 5895 meter hoog.
Elke dag is anders. Ella in mijn team heeft de Kilimanjaro al bijna een keer beklommen. Wat een lieve en sportieve vrouw. Ze vertelt ons: ‘een olifant eet je in plakjes’. Als je de Kilimanjaro beklimt dan weet je wat ze hiermee bedoelt. Elke dag is mooi, elke dag is anders en het word steeds zwaarder.
Het ging mij goed af. Ontspannen liep ik op mijn eigen tempo. We hadden 1 op 2 begeleiding. Af en toe hoorde je ze roepen. Zo controleerden ze met elkaar of het wel goed ging. Ze zongen ons de berg op.
Van hoge bomen naar struiken naar vulkaanstenen terug naar struiken en weer stenen, grind en als laatst zand met een randje sneeuw om ons heen.
Vrijheid, mooie natuur, een uitdaging, gezelligheid, goede zorg, heerlijk eten en of je het nou haalt of niet: je bent een held. Wat wil een mens nog meer?!
Wat een uitzicht op de top
De laatste dag naar de top. We vertrekken midden in de nacht. We lopen langzaam, nog langzamer dan dat je je kan inbeelden.
Ik kom een uur later aan op de top dan mijn groepsgenoten. Zij stonden in de rij voor een fotomoment op de top, ik had de hele berg voor mijzelf. Nooit spijt gehad dat ik mij heb opgegeven. Ik pak het ijs van de berg om zeker te weten dat het allemaal waar is. Ik heb de wereld letterlijk aan mijn voeten.
De afdaling
Niet veel later loop ik met mijn begeleider weer naar beneden. Soms is dat nog zwaarder dan naar boven. Nog 2 dagen en we zijn weer in de lodge.
Alles nog een keer. Nog één keer het spelletje take 5 spelen, de tent opruimen met mijn tent maatje, van het heerlijke ontbijt genieten. We krijgen fruit, pannenkoekjes, een soort brood, verschillende soort beleg (eerder hebben we ook pap gehad) en “natuurlijk” koffie en thee. Je hoeft het niet te vragen, voordat je het weet is het weer bijgevuld.
We stappen flink door met onze stokken. Zoals Ella zegt: als het pad rood wordt, zijn we er. Aan de ene kant jammer aan de andere kant helemaal klaar voor alles wat komen gaat.
Het foto moment is daar, onze finish! We hebben het gedaan. Trots en blij. 
Terugblik
De Kilimanjaro beklimmen is een echte aanrader voor iedereen. Je geeft jezelf een super mooie herinnering en een kind via War Child een toekomst. War Child al het goeds gewenst met het mooie werk dat jullie doen!
War Child steunt kinderen in (ex)conflictgebieden met psychosociale hulp, onderwijs en veilige speelplekken. Zo werken de kinderen aan een mooie toekomst.
